לטיפה חורי  لطيفة خوري  Latifa Khoury

בעבודות אלה אני פועלת על מנת לגלות ולחשוף שכבות שונות והיבטים שונים מגופי, וזאת דווקא על ידי כיסוי. הצבתי את גופי בתנוחות שונות וכיסיתי את עצמי בבדים. אני מתעניינת בדרכים בהן קפלי הבד מכסים את גופי.

האופן שבו אני עובדת מהדהד את הרעיון עצמו: אני מכסה את הנייר בשכבת פחם ומשתמשת במחק על מנת לחצוב צורות מתוך שכבת הפחם השחורה.
קיים מתח מתמיד בין פעולת ההסתרה לבין פעולת החשיפה, ואני מנווטת במרווח בניהם בדיוק רב אך ללא מחשבה יתרה, לאן הדרך תוביל אותי. יחד עם זאת, אני משחקת עם קפלי הבד ומתמרנת אותם בעזרת הדמיון שלי כך שהדימוי לא מציג בדיוק את הצורות איתן התחלתי, והבד המצוייר הופך למעין ישות עצמאית, נטולת גוף ומשקל.

תוך כדי התהליך עצמו, אני מגלה כיצד הנשיות והגוף הנשי משתקפים בתוך החברה בה אני חיה. אני מגלה את המגבלות אשר נטמעו בי על ידי הדרך שבה התרבות שלי תופשת את הגוף כאובייקט של חשק ומתח; יש לחשוק בו אך מצוּוה להסתירו ולהצניעו. הדחף לחשוף את המוסתר או המכוסה הוא אשר מניע את עבודתי.

في اعمالي الحالية، انني اعمل على اكتشاف وكشف ابعاد ومشاهد مختلفة في جسدي. انني أجسد لوحات شكلية بحيث اقوم بتغطية جسدي بنسيج القماش.

تثير اهتمامي الطريقة التي تظهر فيها انحناءات وطيّات القماش عند تغطية الجسد.
اسلوبي في خلق الاعمال مُلهَم من التفاصيل الناتجة تحت النسيج وكما اراها، ففي البداية أكسو الورق بالفحم ثم استخدم الممحاة لنقش الاشكال.
انها عملية مستمرة من التوتر والتداخل بين الكشف والتغطية، انا أبحر في هذه العملية بدقة وبلا وعي، التي من خلالها استكشف واتلاعب في معظم الطيات بحيث اخلقها من خيالي مما يجعلها تميل لخيالي اكثر من الواقع، ويتحول القماش الى نوع من الكيان المستقل ذو وزن، جسد وحضور.

بخوض هذه السيرورة انا اكتشف الطريقة التي تنعكس بها مفهوم الانوثة داخل مجتمعي والعقبات المترسخة فيه وفيّ، الناتجة عن نظرة المجتمع للجسد كغرض حساس هشّ ورمز للتوتر والشهوات، ينبع من ذلك انه من المتوقع، بل من المطلوب تغطية هذه الاثارات والشهوات، منها الجنسية..

انها الرغبة في كشف ما هو مكبوت تحت تلك الطيات والتحرر منه ما تدفعني وتقود اعمالي.