לומא אבו ורדה لُمى أبو وردة Luma Abu Wardy
בתוך המסע הזה שנקרא החיים, באה האמנות ומאירה את המקומות החשוכים בהם.
בעבודה שלי אני מחפשת מבט שונה מהפרספקטיבה שלי. מפעיל אותי המקום שאני חיה בו ומה שמתרחש בו, מתחילה את העבודה מהתבוננות ושואלת שאלות, וזה מה שמוביל אותי לחקור את העולם יותר לעומק. מעניינת אותי הטראומה, היא מאפשרת דיאלוג בין ועל החיים והמוות, מסדרת את הכאוס ומשבשת את הסדר, מסיטה את המבט אל העבר ובוחנת מתי המפגש בין מה שקיים לבין מה שאיננו, קורה. דרך הסיפור האישי שלי אני מתייחסת להיבט הקולקטיבי ומפגישה ביניהם.
צילום, הוא המדיום שאני עובדת בו, מעניין אותי מה שהמציאות מאפשרת ואיך צילום יכול לתפוס את האמת החבויה גם אם הצילום מתוכנן ומודע לעצמו, היא עדיין לא מצויה מספיק. וזה מאפשר להמשיך לשאול שאלות.
خلال الرحلة التي نسميها الحياة، يأتي الفن لإنارة الأماكن المظلمة فيها.
في أعمالي أظهر واقعًا من خلال وجهة نظري الشخصيّة. يحرّكني المكان الذي أعيش فيه وكلّ ما يحدث فيه. أبدأ العمل من خلال التمعّن وطرح الأسئلة، وهذا ما يقودني إلى البحث المتعمّق في كلّ ما يحيط بي.
الصدمة تحرّكني، تفسح المجال للحوار بين الحياة والموت وعنهما، ترتّب الفوضى وتقوّض النظام، تحرِف النظر إلى الماضي، وتتفحّص متى سيحدث اللقاء بين ما هو موجود وما هو غير موجود. من خلال قصّتي الشخصية أتناول الجانب الجماعيّ، وأجمعهما معًا.
التصوير هو الوسيط الذي أعمل به. يهمّني ما يتيحه الواقع، وكيف يمكن للتصوير أن يلتقط الحقيقة المخفيّة، حتى لو كان التصوير مخطّطًا ومُدركًا لذاته، فهي – الحقيقة – لا يزال وجودها غير كافٍ. وهذا ما يتيح لي مواصلة طرح الأسئلة.
